Bhimnidhi Tiwari – Gajal (Ishkabaaji Ma)
नजाने छुरी बर्सन्छन् हजारौँ, इश्कबाजीमा
र, जाने फूल बर्सन्छन् अनेकौँ, इश्कबाजीमा।
र, जाने फूल बर्सन्छन् अनेकौँ, इश्कबाजीमा।
नजाने बिखका खोला बहन्छन्, पर्छ बाढीमा
र, जाने महका चाका चुसिन्छन्, इश्कबाजीमा
र, जाने महका चाका चुसिन्छन्, इश्कबाजीमा
नजाने डुब्छ चुर्लुम्मै जवानी, जेलखानमा
र, जाने अप्सरा खोपी छ आफ्नै, इश्कबाजीमा
र, जाने अप्सरा खोपी छ आफ्नै, इश्कबाजीमा
नजाने ज्यान नै जाने पचासौँ पर्छ धोखामा
र, जाने काखको मीठो सिरानी, इश्कबाजीमा
र, जाने काखको मीठो सिरानी, इश्कबाजीमा
नजाने हुन्छ बदनामी, कलङ्की, दागी, दुनियाँमा
र, जाने प्राणको प्यारो सबैको, इश्कबाजीमा
र, जाने प्राणको प्यारो सबैको, इश्कबाजीमा
नजाने सम्पत्ति, जीउ विनाशी बग्छ आँसुमा
र, जाने रत्नका माला गलामा, इश्कबाजीमा।
र, जाने रत्नका माला गलामा, इश्कबाजीमा।
No comments:
Post a Comment