भानुभक्त आचार्य – ख्वामित् यस् गिरिधारिले
ख्वामित् यस् गिरिधारिले अति पिर्यो व्यर्थै गर्यो झेल् पनी,यस्का झेल उतार्नलाइ सजिलो यै हो व्यहोरा पनी।
ख्वामित् लाइ चढाउँनाकन यहाँ क्यै श्लोक् कवीता गर्याँ,मेरा श्लोक् सुनिबक्सियोस् त झगडा छीनिन्छ पाऊ-पर्याँ।।
ख्वामित् लाइ चढाउँनाकन यहाँ क्यै श्लोक् कवीता गर्याँ,मेरा श्लोक् सुनिबक्सियोस् त झगडा छीनिन्छ पाऊ-पर्याँ।।
बीस् साल् सम्म त ज्यान त्यान यहिं वाँद् लाग्यो र खेत् रोपिया,यो साल् बाँद पनि खोलिएछ जलले ढुङ्गा सबै छोपिया,ढुङ्गा खोजि लगाउँ बाँद कसरी राख्तैन ढुङ्गा पनी,मानिस् पस्न त क्वै सकेन जलमा स्वात्तै बगम्ला भनी।।
अर्ज्याल् भाट ढकाल् अचार्ज इन चार् जम्मा भई सब् वस्यौं,मील्यो मत् सब मोहिको र मतले बाँद् लाऊनामा पस्यौं,उस् मौका गिरिधारि एहि पनि भाट् सल्लाहमा नै थियो,भर् यस्को नभएर मात्र अहिले यस्तो उजुर् पो दियो।।
No comments:
Post a Comment